خبرگزاری هرانا - جمعی از فعالین دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب در بیانیه‌ای بازداشت فرناز کمالی و سعیده عسگری را محکوم کردند.
به گزارش دانشجو نیوز، در قسمتی از این بیانیه آماده است: «فرناز کمالی دانشجوی علوم سیاسی که جایش بین همکلاسی‌هایش در ترم دومِ تحصیلش خالی است و سعیده عسگری دانشجوی زبانِ فرانسه که از سال ۸۶ مشغول به تحصیل در این دانشگاه بوده است در این هنگام که ایرانیان در شور و شوقِ خرید سال نو هستند، خریدارِ دیداری نو با خانواده هایشانند. خانواده‌های بی‌قراری که از یکِ اسفند تا کنون تنها یک بار صدای دلدارشان را شنیده‌اند.»
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
«به نام خداوند جان و خرد»
بیانیهٔ جمعی از دانشجویان دانشگاه آزاد تهران جنوب
در محکومیت بازداشت فرناز کمالی و سعیده عسگری
حال که در تمامِ خاور میانه دادِ آزادی خواهان، بیدادِ بیدادگران را بر باد داده و برای خودکامگان راهی جز گوش دادن به ندای رسای آزادی خواهی مردمان باقی نمانده است، انتظار می‌رفت که حاکمان ایران، حقِ اعتراض را برای شهروندان به رسمیت شناسد؛ و از آنجا که دانشجو همیشه فریاد مردم را به گوش حاکمان رسانده و دادِ ملت ستانده، نه تنها حق اعتراض آن‌ها را بپذیرد، بلکه به استقبال آن نیز برود. اما شاهد بودیم زمانی که مردم ایران و در صف نخست دانشجویان، با استناد به اصل ۲۷ قانون اساسی که تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی را بدون حمل سلاح آزاد دانستند و طبق حق قانونیِشان دست به اعتراض زدند، با واکنش خشونت آمیزِ حاکمیت روبرو شدند و هنگامی که می‌بینیم عده‌ای با خواستِ پلید خود حق را تحریف و از اظهار آن اعراض می‌کنند تا مصداق بارزِ «... فلا تَتَّبعوا الهوی اَن تعدِلو و این تلوُو أو تَعرِضوا فاِنَ اللهَ کان بما تعملون خبیرا» (۱۳۵ نساء) باشند؛ نمی‌دانند که علاوه بر پروردگار، مردم هم به آنچه انجام می‌دهند آگاهند... وقتی که تمامیت‌خواهان به خیال خود گمان می‌کنند، با بستنِ صدای دانشجو، رأی و رای او را هم می‌توانند به بند کشند و در یکِ اسفند فرناز کمالی و سعیده عسگری، دانشجویانِ دانشگاه تهران مرکز را در خیابان دستگیر و سوار «سمند نقره‌ای» می‌کنند، باید بدانند که سمندِ «آگاهی» و «بینشِ» دانشجو، پیشرو‌تر و تیزرو‌تر است. و به امید خدا لبخندِ «رهایی» روی پهنهٔ صورتِ دانشجویان نمایان خواهد شد و کمندِ «دادخواهی» روزی گریبان زورگویان را نیز خواهد گرفت. چرا که همگان باور دارند فریادِ دانشجو در دانشگاه و خیابان چون فریادِ تیشهٔ فرهاد است در بیستون، و با اینکه فرهادهای بسیاری، جان در راهِ آزادی وعشق به وطن داده‌اند اما هر روز صدای تیشهٔ آزادی خواهی در بیستونِ ایران بلند‌تر و پر پژواک‌تر گشته است.
فرناز کمالی دانشجوی علوم سیاسی که جایش بین همکلاسی‌هایش در ترم دومِ تحصیلش خالی است و سعیده عسگری دانشجوی زبانِ فرانسه که از سال ۸۶ مشغول به تحصیل در این دانشگاه بوده است در این هنگام که ایرانیان در شور و شوقِ خرید سال نو هستند، خریدارِ دیداری نو با خانواده هایشانند. خانواده‌های بی‌قراری که از یکِ اسفند تا کنون تنها یک بار صدای دلدارشان را شنیده‌اند. فشار بر روی دانشجویان دانشگاه آزاد در شرایطی شدت گرفته است که بیش از یک سال است هم دانشگاهی سابقمان «علی ملیحی» و قلم شیوایش در بند است. از این رو ما جمعی از دانشجویانِ دانشگاهِ آزادِ تهران جنوب ضمن محکوم کردن بازداشت «فرناز کمالی» و «سعیده عسگری»، دو دانشجوی تهران مرکز، به کسانی که آن‌ها را به بند کشیده‌اند توصیه می‌کنیم که قبل از رسیدن سال نو، همکلاسی‌هایمان را آزاد و راه را برای فعالیت‌ها و اعتراض‌های قانونی دانشجویان باز کنند چرا که در صورت ادامه سرکوب، دانشجویان تهران جنوب از این پس با استناد به اصول ۹، ۲۳ و ۲۷ قانون اساسی، روزهای سبز این دانشگاه در سال ۸۸ را بار دیگر تکرار خواهند کرد.
چون سرآمد دولتِ شبهای وصل / بگذرد ایّام هجران نیز هم
«به نام خداوند جان و خرد»
بیانیهٔ جمعی از دانشجویان دانشگاه آزاد تهران جنوب
در محکومیت بازداشت فرناز کمالی و سعیده عسگری
حال که در تمامِ خاور میانه دادِ آزادی خواهان، بیدادِ بیدادگران را بر باد داده و برای خودکامگان راهی جز گوش دادن به ندای رسای آزادی خواهی مردمان باقی نمانده است، انتظار می‌رفت که حاکمان ایران، حقِ اعتراض را برای شهروندان به رسمیت شناسد؛ و از آنجا که دانشجو همیشه فریاد مردم را به گوش حاکمان رسانده و دادِ ملت ستانده، نه تنها حق اعتراض آن‌ها را بپذیرد، بلکه به استقبال آن نیز برود. اما شاهد بودیم زمانی که مردم ایران و در صف نخست دانشجویان، با استناد به اصل ۲۷ قانون اساسی که تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی را بدون حمل سلاح آزاد دانستند و طبق حق قانونیِشان دست به اعتراض زدند، با واکنش خشونت آمیزِ حاکمیت روبرو شدند و هنگامی که می‌بینیم عده‌ای با خواستِ پلید خود حق را تحریف و از اظهار آن اعراض می‌کنند تا مصداق بارزِ «... فلا تَتَّبعوا الهوی اَن تعدِلو و این تلوُو أو تَعرِضوا فاِنَ اللهَ کان بما تعملون خبیرا» (۱۳۵ نساء) باشند؛ نمی‌دانند که علاوه بر پروردگار، مردم هم به آنچه انجام می‌دهند آگاهند... وقتی که تمامیت‌خواهان به خیال خود گمان می‌کنند، با بستنِ صدای دانشجو، رأی و رای او را هم می‌توانند به بند کشند و در یکِ اسفند فرناز کمالی و سعیده عسگری، دانشجویانِ دانشگاه تهران مرکز را در خیابان دستگیر و سوار «سمند نقره‌ای» می‌کنند، باید بدانند که سمندِ «آگاهی» و «بینشِ» دانشجو، پیشرو‌تر و تیزرو‌تر است. و به امید خدا لبخندِ «رهایی» روی پهنهٔ صورتِ دانشجویان نمایان خواهد شد و کمندِ «دادخواهی» روزی گریبان زورگویان را نیز خواهد گرفت. چرا که همگان باور دارند فریادِ دانشجو در دانشگاه و خیابان چون فریادِ تیشهٔ فرهاد است در بیستون، و با اینکه فرهادهای بسیاری، جان در راهِ آزادی وعشق به وطن داده‌اند اما هر روز صدای تیشهٔ آزادی خواهی در بیستونِ ایران بلند‌تر و پر پژواک‌تر گشته است.
فرناز کمالی دانشجوی علوم سیاسی که جایش بین همکلاسی‌هایش در ترم دومِ تحصیلش خالی است و سعیده عسگری دانشجوی زبانِ فرانسه که از سال ۸۶ مشغول به تحصیل در این دانشگاه بوده است در این هنگام که ایرانیان در شور و شوقِ خرید سال نو هستند، خریدارِ دیداری نو با خانواده هایشانند. خانواده‌های بی‌قراری که از یکِ اسفند تا کنون تنها یک بار صدای دلدارشان را شنیده‌اند. فشار بر روی دانشجویان دانشگاه آزاد در شرایطی شدت گرفته است که بیش از یک سال است هم دانشگاهی سابقمان «علی ملیحی» و قلم شیوایش در بند است. از این رو ما جمعی از دانشجویانِ دانشگاهِ آزادِ تهران جنوب ضمن محکوم کردن بازداشت «فرناز کمالی» و «سعیده عسگری»، دو دانشجوی تهران مرکز، به کسانی که آن‌ها را به بند کشیده‌اند توصیه می‌کنیم که قبل از رسیدن سال نو، همکلاسی‌هایمان را آزاد و راه را برای فعالیت‌ها و اعتراض‌های قانونی دانشجویان باز کنند چرا که در صورت ادامه سرکوب، دانشجویان تهران جنوب از این پس با استناد به اصول ۹، ۲۳ و ۲۷ قانون اساسی، روزهای سبز این دانشگاه در سال ۸۸ را بار دیگر تکرار خواهند کرد.
چون سرآمد دولتِ شبهای وصل / بگذرد ایّام هجران نیز هم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر